Ogrzewanie wodne podłogowe sterowane z Apple HomeKit

Ogrzewanie podłogowe to częste rozwiązanie w domach i mieszkaniach. Aby sterować nim, oraz pracą pieca, z poziomu Apple HomeKit możemy wykorzystać termostaty i urządzenia Heatmiser. W ten sposób osiągamy:

• możliwość zdalnego zarządzania temperaturą oraz powiązanie jej z innymi zdarzeniami i scenami w naszym domu
• automatyczne włączanie i wyłączanie pieca oraz pompy
• przyjazne mieszkańcom urządzenia w strefach ogrzewania, gdzie mogą ręcznie zmieniać temperaturę

W bardzo dużym uproszczeniu instalacja ogrzewania wodnego składa się z pieca i połączonej z nim pompy/mieszacza oraz rozdzielaczy gdzie woda dystrybuowana jest do pętli ogrzewających strefy. Rozdzielacze umieszczone są na poszczególnych piętrach domu i tam też odbywa się regulacja ciśnienia wody w pętlach. Całość tej instalacji może być kontrolowana za pomocą urządzeń Heatmiser. Poniżej znajduje się schemat takiej instalacji.

Na diagramie powyżej znajdują się:

• Termostaty neoStat, po jednym na każdą strefę - ścienne przewodowe termostaty połączone przewodami (4 przewody) ze skrzynkami rozdzielaczy ogrzewania podłogowego. 
• Centra połączeniowe UH6 umieszczone bezpośrednio w skrzynkach rozdzielaczy - do nich połączone są termostaty neoStat oraz wyjścia tych urządzeń sterują bezpośrednio pracą siłowników instalowanych na listwach rozdzielaczy. Siłowniki otwierają i zamykają przepływ wody do pętli zgodnie z poleceniami od termostatów

Dobór centrów połączeniowych powinien być podyktowany liczbą stref zasilanych ciepłą wodą w rozdzielaczu. Nie chodzi tu o liczbę pętli - czyli rur dochodzących do rozdzielacza. Jeżeli np. salon ma umieszczone w podłodze 2 pętle, to nadal stanowi jedną strefę, ma jeden termostat, ale na listwie rozdzielacza umieszczamy 2 siłowniki podłączone do tego samego wyjścia centrum połączeniowego, do którego podłączony jest termostat zainstalowany w salonie. 

Każde centrum połączeniowe ma bezpotencjałowe wyjście pozwalające na sterowanie piecem - zamknięcie obwodu przekazuje do pieca informację o potrzebnie dostarczania wody grzewczej, otwarcie tego obwodu informuje piec, że nie ma takiej potrzeby. Każdy piec posiada takie wejście, często w dokumentacji może być oznaczone jako "regulator pokojowy". 

Na rysunku powyżej mamy dwa rozdzielacze i co za tym idzie zainstalowane w nich dwa centra połączeniowe. Żeby odpowiednio przekazać informację do pieca o konieczności podawania ciepłej wody grzewczej poprowadzone zostały dodatkowe przewody pomiędzy nimi. Górne centrum połączeniowe, a dokładnie jego wyjście informacyjne dla pieca, podłączone zostało do dolnego centrum połączeniowego do wolnego portu termostatu. Dopiero dolne centrum połączeniowe informuje piec o konieczności grzania. W ten sposób uzyskaliśmy możliwość "połączenia" potrzeb termostatów zainstalowanych na piętrze z tymi na parterze i odpowiednie sterowanie piecem. Logika tu jest prosta: jeżeli którykolwiek z termostatów potrzebuje podawania wody grzewczej to piec otrzyma odpowiednie polecenie. 

Całość tej instalacji uzupełniana jest przez bramkę komunikacyjną neoHub. Termostaty tworzą między sobą radiową siatkę komunikacyjną (ang. mesh), a bramka będąc jej częścią pośredniczy między Internetem a termostatami. Ona pozwala na sterowanie nimi z aplikacji Heatmiser lub z Apple HomeKit. 

Na koniec należy jeszcze wymienić możliwe do wykorzystania centra połączeniowe:

• Heatmiser UH4 - centrum pozwalające na podłączenie 4 termostatów 
• Heatmiser UH6 - centrum pozwalające na podłączenie 6 termostatów
• Heatmiser UH8 - centrum pozwalające na podłączenie 8 termostatów
• Heatmiser UH8-RF - centrum pozwalające na podłączenie 8 bezprzewodowych termostatów neoAir

Jeżeli z jakichś względów nie będziemy chcieli skorzystać z przewodowych termostatów neoStat, to możliwe jest (z wykorzystaniem UH8-RF) wykorzystanie bezprzewodowych termostatów neoAir. Tu nadal rządzi zasada jednego termostatu na strefę. 

Dobierając centra połączeniowe pamiętajmy także o konieczności ich łączenia w szereg - jeżeli do danego centrum wchodzić ma sygnał z innego (tak jak to dzieje się w naszej przykładowej instalacji) to będzie ono w stanie obsłużyć o jeden mniej termostat. Takie dodatkowe miejsce trzeba zaplanować.